سنبل الطیب

این گیاه بومی اروپا و آسیا است و جزئی از طبیعت شرق آمریکای شمالی نیز شده است. سنبل الطیب که به آن علف گربه هم گفته می شود، در مناطق مرطوب با آب و هوای معتدل و عمدتا در جنگل ها و حاشیه رودخانه ها وجود دارد.

گیاه سنبل الطیب

 اعضای جنس Valeriana، گیاهان علفی چند ساله ای هستند که به طور گسترده در نواحی معتدل آمریکای شمالی، اروپا و آسیا پراکنده شده اند. از حدود 200 گونه شناخته شده، اغلب سنبل الطیب اوراسیایی (Eurasian Vakeruaba officinalis) برای مصارف دارویی کشت می شود. محصول سنبل الطیب یک محصول طبیعی از ریشه و ریزوم این گیاه است.

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

جهت ارتباط با ما با شماره ی 09378922565 تماس بگیرید.

زیرفون

زیرفون گونه ای درختی با طول عمر بالا، ارتفاع زیاد، برگ‏ریز و بومی سراسر اروپا است. زیرفون بیشتر در جنگل های بالغ قدیمی یافت می شود. این گونه و به صورت خود رو یا زراعی تأمین، و به دلیل ویژگی های دارویی به طور گسترده استفاده می شود. اگرچه میزان پراکندگی آن در 2000 سال گذشته کاهش یافته است، اما همچنان در مناطق شهری و مسکونی به طور گسترده وجود دارد و بیشتر در نواحی کوهستانیِ اروپای مرکزی و شرقی دیده می شود. گل های خشک شده، برگ ها و چوب این درخت مصارف دارویی دارند. 

گل های زیرفون

گل های 5 گلبرگ، معطر و زرد متمایل به سفید آن، پس از شکوفه بهاری جمع آوری، خشک و در شرایط کم‏رطوبت نگهداری می شوند. گل ها با ارزش ترین اجزای دارویی درخت زیرفون هستند. برگ های درخت زیرفون شبیه به قلب با حاشیه‌ی دندانه دار هستند. امروزه این گیاه برای کاربردهای تجاری در فلوریدای آمریکا، مکزیک، ایتالیا و جزایر غربی کارائیب کشت می شود.

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

جهت ارتباط با ما به شماره 09372927472 در واتساپ پیام دهید.

بهارنارنج

بهارنارنج با نام علمی Citrus aurantium بومی آفریقای جنوبی و مناطق استوایی آسیا است. امروزه این درخت در سراسر منطقه ی مدیترانه و مناطقی از کشور امریکا رشد می کند. بهارنارنج را، نخستین بار اعراب در اوایل قرن نهم میلادی در منطقه ی مدیترانه شناساندند. گفته می شود در حدود قرن 17 میلادی ایتالیایی ها، اسپانیایی ها و فرانسوی ها این گیاه را، به گستردگی استفاده می کردند. کاربرد و مصرف این گیاه به دوران باستان بازمی گردد. یونانیان باستان بهارنارنج را برای ضدعفونی کردن در آروماتراپی(رایحه درمانی) و گیاه درمانی استفاده می کردند. این گیاه را سده ی یازدهم میلادی در سیسیل پرورش می دادند. در اواخر قرن دوازدهم به اسپانیا وارد شد و در دوره ی رنسانس مناطق خاصی برای رشد آن درست کردند.

خواص بهارنارنج(1)

ضد میکروب

براساس تحقیقات، اسانس شکوفه های بهارنارنج خاصیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی دارند. پژوهشی منتشر شده در مجله علوم زیستی پاکستان نشان می دهد که بهارنارنج در برابر شش نوع باکتری (به خصوص باکتری سودوموناس آئروژینوزا)، دو نوع مخمر و سه نوع قارچ، خاصیت ضد میکروبی دارد. فعالیت ضدقارچی قوی این گیاه با آنتی بیوتیک هایی مثل نیستاتین برابر است.

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

بادرنجبویه

بادَرَنجبویه یا بادَرَنگْبویه یا وارَنگ ‌بو گیاهی معطر و علفی از تیره ی نعنائیان است. بادرنجبویه بومی ناحیه ی مدیترانه و بیش از 2000 سال است که کشت می شود. این گیاه را زنبورداران معبد آرتمیس برای پرورش زنبور عسل کشت می کردند. از همین روی، نام آن از کلمه ی یونانی ملیسا به معنی زنبور عسل گرفته شده است. 

خواص بادرنجبویه(1)

افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی  

اثرات آنتی اکسیدانی بادرنجبویه به سبب وجود ترکیبات فنلی از جمله رزمارینیک اسید در آن است. اثر آنتی اکسیدانی این ترکیبات چند برابر بیشتر از ویتامین C است. ترکیباتی مثل لینولئیک اسید، کارنوسیک اسید، اوروسولیک اسید هم در عصاره ی این گیاه هستند که خاصیت آنتی اکسیدانی دارند.

تقویت حافظه

نتایج آزمایشی نشان داد که بادرنجبویه می تواند اختلالات یادگیری ناشی از سرب را بهبود بخشد. خاصیت آنتی اکسیدانی بادرنجبویه و تمایل ترکیبات آن برای باند شدن با رسپتورهای نیکوتینی، موسکارینی و به ویژه کولینرژیک و مهار آنزیم کولین استراز در بافت کورتکس مغز انسان می تواند بر عملکردهای شناختی تأثیر بگذارد و در درمان اختلالات حافظه و سایر بیماری های مرتبط با سیستم عصبی هم مؤثر واقع شود. در آزمایشی دیگر، محققان مشاهده کردند استفاده از بادرنجبویه باعث تقویت حافظه در افراد مبتلا به آلزایمر شد. این اثر بادرنجبویه می تواند به دلیل محتوای آنتی اکسیدان آن باشد.

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.

گل محمدی

براساس مدارک موجود، گل محمدی گیاهی بسیار قدیمی است. فسیل های این گل، با قدمت 30 میلیون سال در آمریکا یافت شده است اما زادگاه و نخستین رویشگاه آن خاورمیانه و ایران است. در آغاز سده ی هفدهم میلادی، گل سرخِ ایران به هندوستان،‌ شمال آفریقا، ترکیه و سپس بلغارستان برده شد و کاشت آن گسترش یافت. ایران از قدیمی ترین تولیدکنندگان گل محمدی است. پیشینه ی تولید این گل در ایران، به بیش از 2500 سال پیش می‌رسد. گفته می شود تقطیر گل سرخ نخستین بار در ایران و اواخر قرن هفتم پس از میلاد مسیح انجام شد. روش تقطیرِ گل، بعدها در قرن چهاردهم میلادی، به امپراطوری عثمانی هم منتقل شد. ایران تا قرن شانزدهم میلادی، تولیدکنندۀ اصلی اسانس این گیاه بود و آن را به سراسر دنیا صادر می کرد. اعراب مسلمان در سده ی 10میلادی، هنر گلاب‌گیری را از ایران به اروپا بردند. نخستین کشور اروپایی که این هنر را به خدمت گرفت کشور اسپانیا بود.

خواص گل محمدی(1)

 تنظیم قند خون

در تحقیقی که روی موش های نرمال و دیابتی انجام شد، اثر عصاره ی گل محمدی با آکاربوز(داروی کاهنده ی قند خون که بازدارنده ی آلفا گلوکوزیداز است) مقایسه شد. نتایج نشان داد، عصاره ی این گیاه ضمن داشتن اثر بازدارندگی بر فعالیت آلفا گلوکوزیداز باعث کاهش قند خون شد. بازدارندگی از فعالیت آلفا گلوکوزیداز با جلوگیری از جذب کربوهیدرات از روده ی کوچک، باعث کاهش میزان گلوکز در خون می شود.

برای مشاهده پیج اینستاگرام اینجا کلیک کنید.